اثر عوامل محیطی در رشد و نمو بازدهی محدودکننده در زراعت آفتابگردان
آفتابگردان زراعی گیاهی است یکساله که به فامیل کمپوزیته (مرکبه) تعلق دارد. جنس هلیانتوس ۴۹ گونه و ۱۹ زیرگونه را شامل می‌شود که ۱۲ گونه آن یکساله و ۳۷ گونه آن چند ساله است.
تمام گونه‌های بومی نیمکره غربی بوده و با طیف وسیعی از خاستگاه‌های متنوع تطابق یافته‌اند.
در طی قرن هیجدهم و نوزدهم بیش از ۲۰۰ گونه از جنس هلیانتوس توسط مولفین مختلف معرفی شد. در اوائل قرن بیستم واتسون به نگارش یک تک‌نگاری جهت معرفی جنس هلیانتوس پرداخت. او ۱۰۸ گونه و از جمله ۴۰ گونه را که به تازگی طبقه‌بندی شده بودند، ناگذاری نمود.
وراثت و محیط نظیر هر زراعت دیگری در عملکرد آفتابگردان نقش تعیین‌کننده‌ای دارد. وراثت بیش از محیط قابل کنترل است. زیرا وقتی که رقمی اتخاب می‌شود، از نظر ژنتیکی تحت کنترل بوده و تثبیت گردیده است، ولی تا حدودی قابل کنترل است. در بسیاری از مناطق معتدل جهان، آفتابگردان بیش از هر نوع نباتی دیگر روغن در هکتار تولید می‌کند. اغلب ارقام زراعی ظرفیت محصول‌دهی بیش از ۳۰۰۰ کیلوگرم در هکتار را دارند. اما متوسط عملکردها در بیشتر مناطق یا کشورهای مختلف جهان ار ۱۵۰۰ کیلوگرم در هکتار کمتر است. بنابراین آشکار است که در روش‌های جاری تولید، محصیط به حد کافی کنترل نمی‌گردد تا امکان دهد عملکرد به ظرفیت محصول دهی زراعی برسد.
جهت دانلود متن کامل پاورپوینت اثر عوامل محیطی در رشد و نمو بازدهی محدودکننده در زراعت آفتابگردان کلیک نمایید